İSHAK EDEBİYAT

Cama vuran yansıda gözlerim. Bir oyunu izler gibi izliyorum onu. Sanki hiç bitmeyecek, ağır ilerleyen bir oyun. Gözlerimi ayırıyorum...

Elimin ayasını minibüs camına yapıştırdım. Cam kenarında oturan Pelin’in eliyse benimkine eşlik etmedi. Hatta kafesinden aşmaya çalışan...

Oysa ne çok tuttu kendini, “Yazarın yerinde olsaydım,” dememek için. Kahrolası çenesi. Sonsuz sonlarla bitmiş bir öyküydü, havada asılı....

Bursa Fen Lisesi eskiden Demirtaş’taydı ve o zamanlar Demirtaş, tarlaların ve şeftali bahçelerinin ortasında, şehrin epey dışında irice...

Bir haftadır her sabah yüzünü bıçak gibi kesen havanın gazabı bugün nihayet bir parça güneş sayesinde durulmuş, kaşkolünün üzerinden...

Dün babamı gömdük. Ansızın gelen tüm ölümler gibi hepimiz üzgün olmaktan daha çok şaşkındık. Annem, kardeşim, dedem ve ben... Hiçbirimiz...

1- Öykü yazmaya ne zaman, nasıl başladınız? Fotoğrafları konuşturarak... İçinde benim olup olmadığıma bakmaksızın görsellere hikâyeler...

Yorucu bir mesainin ardından, saçı başı -zavallı sahipsiz yüreğim- dağılmış halde yatak odasında dikilip evin sessizliğini duymaya...

Karneden üç gün evvel okuldan aldılar beni. Eylül olduğunda çocuklar kaskatı yakalıklarını çekeleyerek okula koşarken ben elimde askı,...

1- Öykü yazmaya ne zaman, nasıl başladınız? Okumak her zaman tutkum oldu. Yazmaksa uzun yıllar sonra geldi. Öykü yazmak, özel sektörde...