İSHAK EDEBİYAT

“Nasıl bir şey biliyor musun?” dedi Çiğdem, sonra durdu. Yanıt beklemiyor, söyleyeceklerini düşünüyordu daha çok. Dalgınlaşmıştı.  Feray...

Alarmın sesi sabaha varmakta olan gecenin derin uykusunu deldi. Uykunun iki yakasına da birden yapışan gözleri uyanmak istemiyordu....

“Çocuklar dünyayı alacak elimizden Ölümsüz ağaçlar dikecekler” Nazım Hikmet Ran “Dur, hemen dur dedim sana!” Sarı saçlı, yeşil bereli...

1- Öykü yazmaya ne zaman, nasıl başladınız? İlkokuldan beri bir şeyler karalıyordum. Lisede bir kompozisyon yarışmasına içimden geldiği...

Şehir sakinlerinin gün boyu lazımlıklarda biriktirdiği dışkı ve idrarı balkondan boca etme zamanı gelmişti. Bir an evvel eve varmalıydı....

Çıkmışlar. Hiç duymadım. Camdan bakarken bu durumun son zamanlarda sıklaştığını düşünüyorum. Küremek zorunda kalabileceğim karlar...

İlk defa kravatlı bir kardan adam görüyordum. Bir an için bunları da bozdular diye düşündüm. Siyah zeytin gözleri ve havuç burnuyla...

Bu üç günden beri gözüne uyku girmeyen Makbule’nin derdi büyüktü. Küçük yaşından beri büyüdüğü evde hiç rahat ve huzur yüzü göremedi....

Yürüdüğüm bu koridor her geçen gün daha da daralıyor sanki. Ya da ben genişliyorum. İkisinden biri işte. Gitgide daha yorgun uyanıyorum...

“Beyefendi?” “…” “Beyefendi, beni duyuyor musunuz?” “…” “Efendim, on dakika içinde kapanıyoruz” Garson bir on saniye kadar adamın tepki...